Ως κληρονομικός παράγων
μπορεί να θεωρηθεί η περίπτωση κατά την οποία το παιδί έχει
κληρονομήσει μεγάλα δόντια από τον πατέρα και μικρές γνάθους από τη
μητέρα, με αποτέλεσμα τα δόντια να μη χωράνε και να εμφανίζουν έντονο
συνωστισμό.
Ως περιβαλλοντικοί παράγοντες χαρακτηρίζονται διάφορες μη φυσιολογικές συνήθειες:
- η στοματική αναπνοή,
- ο θηλασμός του δακτύλου ή της γλώσσας,
- το δάγκωμα των νυχιών ή ξένων αντικειμένων (μολύβια),
με αποτέλεσμα τα δόντια να μεταναστεύουν και να διαταράσσεται η αρμονική σχέση των γνάθων με άμεση επίπτωση στην αισθητική του προσώπου.
Άλλη κατάσταση, η οποία συχνά προκαλεί ορθοδοντικά προβλήματα είναι η πρόωρη απώλεια παιδικών δοντιών από τερηδόνα. Αυτό συμβαίνει, διότι, λόγω της μετακίνησης των παρακείμενων δοντιών χάνεται ο χώρος, τον οποίο τα παιδικά δόντια πρέπει να διατηρήσουν μέχρι την ανατολή των μόνιμων δοντιών. Έτσι, όταν έρθει η ώρα ν'ανατείλουν τα μόνιμα, δεν υπάρχει αρκετός χώρος, με αποτέλεσμα να δημιουργείται συνωστισμός ή άλλα συναφή προβλήματα.
Ως περιβαλλοντικοί παράγοντες χαρακτηρίζονται διάφορες μη φυσιολογικές συνήθειες:
- η στοματική αναπνοή,
- ο θηλασμός του δακτύλου ή της γλώσσας,
- το δάγκωμα των νυχιών ή ξένων αντικειμένων (μολύβια),
με αποτέλεσμα τα δόντια να μεταναστεύουν και να διαταράσσεται η αρμονική σχέση των γνάθων με άμεση επίπτωση στην αισθητική του προσώπου.
Άλλη κατάσταση, η οποία συχνά προκαλεί ορθοδοντικά προβλήματα είναι η πρόωρη απώλεια παιδικών δοντιών από τερηδόνα. Αυτό συμβαίνει, διότι, λόγω της μετακίνησης των παρακείμενων δοντιών χάνεται ο χώρος, τον οποίο τα παιδικά δόντια πρέπει να διατηρήσουν μέχρι την ανατολή των μόνιμων δοντιών. Έτσι, όταν έρθει η ώρα ν'ανατείλουν τα μόνιμα, δεν υπάρχει αρκετός χώρος, με αποτέλεσμα να δημιουργείται συνωστισμός ή άλλα συναφή προβλήματα.
